Sposoby rozgrywania poziomów S/R

Jak wiemy miłośnicy Price Action opierają swój trading na czystym wykresie bez żadnych wskaźników. Narzędzia jakimi się zazwyczaj posługują to głównie linie wsparć i oporów. Często wygląda to tak, że poziomy te wyznaczane są na podstawie wcześniejszej reakcji ceny. Jest to standardowe podejście, które cieszy się największą popularnością. Istnieje jednak metoda, która wnioskuje, gdzie leżą ważne poziomy wsparć i oporów w nieco inny sposób. Generalnie cała sztuka zlokalizowania takiego miejsca polega na odwróceniu kolejności. I tak jak zazwyczaj najpierw wyznacza się poziom a dopiero później wszyscy obserwują cenę, tutaj najpierw obserwuje się cenę a dopiero na podstawie zachowania wykresu określamy czy rzeczywiście mamy do czynienia z istotnym dla nas poziomem. Niby taka mała różnica, a jednak może okazać się bardzo pożyteczna dla naszego portfela. Jak zatem wygląda taka obserwacja?

Skupiamy się przede wszystkim na każdym low i każdym high w trendzie. I tak dla przykładu w trendzie spadkowym z definicji będzie to co raz to niższe low oraz coraz to niższe high. Czasami jednak zdarzy się sytuacja, kiedy potencjalne niższe low uformuje się na tym samym poziomie co poprzednie. Ten właśnie poziom traktujemy jako realny poziom oporu, gdzie cena się zatrzymała. Używając języka potocznego powiemy, że mamy do czynienia z podwójnym dnem. Na rysunku przedstawia się on mniej więcej tak:

Jak widać punkty A i B zatrzymały się na tym samym poziomie, który stanowi dla ceny - nie hipotetyczny, ale rzeczywiste wsparcie. Jeśli widzimy takie zachowanie ceny możemy być pewni, że jest to ważny poziom cenowy. Wiele osób stara się otwierać w tych rejonach swoje transakcje, ale tak naprawdę nikt nie wie co zrobi cena. Często zdarza się tak, że jest to zwyczajna półka cenowa po czym trend dalej jest kontynuowany. Zwolennicy Price Action twierdzą, że nie ma co się tym przejmować, ponieważ ufają prawdopodobieństwu, które mówi, aby w trendzie wzrostowym kupować na wsparciach a sprzedawać na oporach a w trendzie spadkowym odwrotnie. Wszystko jednak zależy, jak sobie zdefiniujemy wsparcia i opory.

Powstaje tutaj jednak pytanie. Czy słusznym jest otwieranie transakcji na wszystkich poziomach cenowych? Czy nie jest to czasami zbyt pochopne pomimo występowania formacji cenowej? Moim zdaniem zbyt wiele osób lub instytucji wie, że wokół tych poziomów gromadzi się olbrzymia ilość zleceń i stara się to wykorzystać na swoją korzyść a na niekorzyść inwestorów detalicznych. Czy zatem istnieje jakiś sposób, aby rozegrać w miarę bezpiecznie tego rodzaju poziomy?

Otóż chciałbym zaproponować pewna prostą metodę. Jest to metoda nie tylko bezpieczna, ale także pozwalająca przeprowadzić analizę miejsca i oceny sytuacji. Przede wszystkim nie możemy być w gorącej wodzie kapani. Dzięki pewnym krokom, setup wyznaczony za pomocą tej metody na pewno nam nie ucieknie. Nie jest to także skomplikowany proces decyzyjny. Całość sprowadza się jedynie do zmiany orientacji poprzez wyznaczenie kluczowego punktu C, który przeważnie odpowiada ostatniemu high.

Następnie z tego punktu ciągniemy roboczy poziom, który będzie dla nas poziomem decyzyjnym, a który wygląda tak jak poniżej:

W dalszej kolejności naszym zadaniem jest odczekanie aż cena przebije wyznaczony przez nas poziom. Często zdarza się jednak, że cena dochodzi do takiego poziomu i znowu zawraca tworząc konsolidację. Dopiero wybicie tego poziomu stanowi dla nas ważny moment a zarazem określa kierunek otwierania transakcji. Można, ale nie polecam otwierania transakcji na wybicie punktu C. Na nasze nieszczęście tutaj także zdarzają się fałszywe wybicia. Optymalnym otwarciem transakcji jest pierwsza korekta po wybiciu punktu C. Zazwyczaj będzie to retest i na tym reteście dopiero identyfikujemy formacje cenową typu pinbar lub engulfing.

Moim zdaniem dopiero to miejsce jest najwłaściwszym obszarem, gdzie w miarę bezpiecznie możemy rozgrywać popularne setupy Price Action. Zachęcam wszystkich do rozrysowania sobie tego rodzaju przykładów na realnych wykresach i sprawdzenie jak działa taki proces decyzyjny. Uprzedzam tylko, że nie jest to jeszcze strategia. To co tutaj opisałem stanowi jedynie element wejścia na rynek. Do tego trzeba jeszcze dołożyć prowadzenie pozycji oraz klarownie zdefiniować zamkniecie transakcji. Dla bardziej zaawansowanych przedstawiam jeszcze nieco inną opcje reakcji na poziom rozpisaną pod kątem formacji 123:

Tak naprawdę to retest ten nie musi być na poziomie decyzyjnym. W tym przypadku bardziej należy się skupić na miejscu zwrotnym w chwili formowania się pierwszej korekty, która może powstać nawet pod poziomem roboczym. Poniżej zamieszczam przykład obrazujący zaznaczone rzeczywiste poziomy S/R, punkty C oraz poziom decyzyjny na parze GBPUSD M1

We wszystkich przypadkach widać, że wejście na pierwszej korekcie po wybiciu punktu C zakończyło by się profitem. Przy czy niekoniecznie musimy otwierać transakcję na samym początku korekty. Myślę że jest to także dobry moment gdzie można wykorzystać narzędzie fibo w celu określenia optymalnego wejścia w transakcję. Poniżej znajdziecie ten sam screen ale z zaznaczonymi potwierdzeniami zakończenia korekty.

Metodę tą można z powodzeniem stosować na wszystkich interwałach czasowych, wliczając w to M1 oraz M5. Powyzej H1 musimy już zdawać sobie sprawę, że oczekiwanie na wypełnienie się warunku punktu C zamnie sporo czasu. W tym przypadku dobrze jest skanować większą ilość instrumentów w celu zwiększenia częstotliwości zagrań.

 Autor: Dariusz Kaniewski